Deel 3 Overwinteren, Naar de Algarve, Elvas - Fuseta

Zaterdag 30 december rijden we na een lekker ontbijtje – je zou er zo maar aan wennen dat je zo verwend wordt  😊 - weg uit Elvas richting Olivenza. Het is mooi weer en we genieten er weer van onderweg te zijn. Via het stuwmeer bij Mourao rijden we naar Requengoz en doen boodschappen bij de Lidl. Toch super makkelijk dat de opstelling in iedere Lidl vrijwel gelijk is… Bij Viana do Alentejo stoppen we bij een enorme kerk midden in de vlakte.

Een bedevaartskerk uit de 19^e eeuw. We kunnen er niet in want er wordt gerestaureerd. Door naar Alvito. Daar staat de deur van de kerk open, dus wij naar binnen. Eenvoudige kerk, maar wel van top tot teen betegeld. Een vriendelijke dame probeert ons in het Portugees het een en ander over de kerk te vertellen. Frans komt een heel eind (met handen en voeten), en de dame is helemaal enthousiast…. Leuk!

 

 

 

Het zonnetje doet inmiddels goed zijn best en we willen een mooi plekje opzoeken voor de dagen rond de jaarwisseling. Dat wordt camping Markadia aan het stuwmeer van Odivelas. We parkeren de camper op een landtong boven het stuwmeer tussen de steeneiken. Super ruime plek en fantastisch uitzicht. De bezetting is redelijk (ook Nederlanders) dus we staan zeker niet alleen.

De volgende ochtend worden we uitgenodigd om oliebollen te komen eten bij Nederlanders op de camping…. Overwinteren?  ’s Middags blijkt de hele camping uitgenodigd en de opkomst, ook onder de Portugezen, is best goed. Het is gezellig en we blijven een uurtje kletsen. Het weer is wel omgeslagen en er valt zelfs een buitje. ’s Avonds is er diner in het restaurant. Zo’n 30 man gaan daar heen. Wij besluiten Joep te kijken in de camper. Gaat nog bijna mis, want we hebben geen ontvangst op de TV. Wordt dus op de tablet kijken…. We vieren twee maal nieuw jaar, eenmaal Nederlandse tijd en eenmaal Portugese tijd (uur tijdsverschil). Een zeer rustige jaarwisseling (geen vuurwerk gezien!). Nieuwjaarsdag en de dagen erna genieten we van de omgeving.

Wandelen met Sam, lekker in het zonnetje zitten, etc. De dagen zijn kort. Tegen vijf uur is het echt bekeken buiten en wordt het koud. ’s Nachts is het tegen het vriespunt aan en overdag zo’n 15 tot 18 graden, niets te klagen dus!

Donderdag pakken we de fiets en fietsen binnendoor naar Villa Nova de Baronia. Een mooi tochtje. Heen en weer ongeveer 40 kilometer heuvel op heuvel af – met dank aan de ondersteuning! Het stadje zelf is uitgestorven maar uiteraard is er weer een fraaie kerk in het centrum. Op de camping is het oppassen geblazen. Ga bijna onderuit op de laag eikels onder de bomen….

Vrijdag 5 januari verlaten we ons idyllisch plekje op (M)arkadia. Net als we willen vertrekken begint het fors te regenen en het houdt niet meer op. We rijden naar Beja en parkeren aan de rand van het oude centrum. Boven de stad zien we het kasteel uittorenen, dus we lopen die kant op. Dan begint het pas echt te hozen…. We schuilen in de kapel “Our Lady of Piety”, behorende bij het armenhospitaal. Prachtige barokke/rococo aankleding. Grappig is dat het oorspronkelijke marmer bedekt is met nageschilderd marmer…. De beheerder is helemaal blij met bezoek en laat ons de oude doorgang van de nonnen zien.

 

We kijken en praten een half uurtje en lopen dan – nog steeds in de regen – door naar het grote plein. Eerst maar stoppen om te lunchen….

Nog steeds in de regen lopen we door de smalle straatjes naar het Regionaal Museum, gevestigd in een oud klooster. Opnieuw een prachtige rococo kerk (Manuel stijl ramen) en een werkelijk fantastische kapittelzaal. Prachtige azulejos (Moors) en beschilderd bovenplafond. Wij zijn de enige bezoekers met ongeveer 5 man personeel/bewaking…..

Terug naar het kasteel. Toren beklommen, plusminus 125 treden…. Mooi uitzicht over de omliggende heuvels.

Tot slot bezoeken we het Archeologisch Museum. Onder een glazen vloer is het oude Beja uit Romeinse en eerdere tijden te zien. Indrukwekkend, hoewel Frans moeite heeft met de glazen vloer!

We zoeken de auto weer op en rijden naar de camping van Serpa, zo’n 30 kilometer verderop. Opwarmen en opdrogen ….. We eten in het nabijgelegen restaurant. Kaas, ham en olijven vooraf, spiesen voor Frans en lamskoteletten voor mij. Smaakt prima en het is gezellig druk. De volgende morgen een stralend blauwe lucht en een ijskoude wind. We lopen het historisch centrum van Serpa in via de monumentale Porte de Beja, met daarnaast de restanten van een Moors waterrad.

De nauwe straatjes met witte huizen worden gedomineerd door het kasteel (Moorse oorsprong). We lopen een stukje over de oude stadsmuren met prachtig uitzicht over de stad en omringende landerijen.

Zondagochtend is het opnieuw prachtig weer als we opbreken en de koude wind is wat gaan liggen. We rijden via een binnenweggetje het Nationaal Park Guadiana in. Een smalle gravelweg brengt ons naar Pulo do Lobo, een kloof in de heuvels waar de rivier de Guadiana zich door heen perst. We lopen de laatste 500 meter steil naar beneden naar de rivier met fantastisch uitzicht.

Terug omhoog is even afzien, zeker voor de knie van Frans die weer opspeelt. We vervolgen onze weg naar Mertola. Tom voert ons dwars door het oude stadje…. Even griezelen met de camper, maar we komen gelukkig niet klem te zitten…. Het historische centrum van Mertola is een vila musea, waar vondsten uit diverse periodes (Islamitisch, Romeins, Visigotisch) in kleine musea ten toon gesteld worden. Maar eerst lopen we tegen de Igreja Matriz aan, een voormalige moskee die eigenlijk ongewijzigd in gebruik genomen is als kerk. Kenmerkend zijn de bogen en de gebedsnis.

Vanuit de kerk lopen we zo de opgravingen uit Romeins/Arabische tijd op met fraaie mozaïeken. Interessant is het nagebouwde huis uit die periode, wat een goed beeld geeft hoe men in die tijd leefde.

Door naar het kasteel waar we vanaf de kasteelmuren (uit 1292) mooi uitzicht over de stad en de omringende heuvels hebben. Via de nauwe straatjes lopen we naar het Islamitisch museum. Veel mooi keramiek uit de Moorse tijd. We zien een film waarin Portugese en Marokkaanse gewoonten tegen elkaar afgezet worden. De overeenkomsten zijn verrassend!

We zien nog een oude smidse, een spinnerij en weverij en dan hebben we het wel gehad. We parkeren de camper op de kade bij de Guadiana onder de stadsmuren bij een paar andere campers. ’s Avonds hebben we prachtig uitzicht over de verlichte stadmuren en het kasteel.

Maandag 8 januari bereiken we dan toch de Algarve. We rijden een prachtige route door de heuvels boven de Algarve, geen 100 meter rechte weg, dus na 2 uur zijn Frans, Panter en Sam het helemaal zat….. Hoe dichter we bij de kust komen hoe drukker het wordt. Veel buitenhuizen in alle soorten en maten. Tom voert ons over kleine binnenweggetjes, dus we zien alles voorbijkomen, met …… op de achtergrond in de verte de zee…... Via Quelfes (een van de weinige plekken in Portugal waar we onze propaangasfles kunnen laten vullen) rijden we naar de kust. We hebben een camping aan zee bij Fuseta uitgezocht, althans aan de lagune want voor de kust ligt een uitgerekt schiereiland.

 

Als we Parque Campismo Fuseta oprijden komen we binnen in de wereld van de overwinteraars….. Rij na rij volgebouwde campingplekken. Campers, caravans met voortenten, kooktenten, andere tenten, karretjes, je kunt het zo gek niet bedenken wat mensen allemaal meeslepen….. We laten het eerst maar even over ons heenkomen…. Later maar kijken of dit beantwoord aan onze ergste visioenen over overwinteren…. Of dat het toch wel wat heeft….. Eerst maar naar de kust en genieten van de zonsondergang over de lagune.