De wereld van overwinteraars is een wereld apart…. Sinds we maandag 8 januari Parque Campismo Fuseta opgereden zijn vallen we van de ene verbazing in de andere. Soms leuk, soms helemaal over de top. Toch hebben we nog relatief mazzel. We staan in een rustig rijtje met Engelsen.
Het grootste deel van de overwinteraars bestaat uit Fransen en sommige hebben toch wel bijzondere gewoonten. Meest vervelende is wel TV de ganse dag keihard op Franse praatprogramma’s. En uiteraard de badjassencultuur…. ’s Ochtends in colonne in badjas naar de douches en weer terug….. En niet te vergeten de jeu de boules competitie….. Grootste deel van de campingbewoners zijn hier toch voor langere tijd. Van een oud klein campertje helemaal beplakte met houtbehang bewoond door een oudere Nederlandse heer tot een enorme Amerikaanse fifth wheel caravan met meerdere slide outs…..
En natuurlijk de bejaarde motorrijder die met lange grijze paardenstaart onder zijn helm een easy rider motor berijdt. Hij kan net bij het stuur, maar gas geven kan hij als de beste. Klokslag 5 ronkt hij weg bij de bar naast de camping (waar wij ook zitten…. je past je snel aan….) En uiteraard de stamgasten. Vaste prik bij de ingang bij het campingrestaurant zit een Engels koppel. Hij met een glas rode wijn en zij (afhankelijk van het tijdstip) met een kop koffie en een cognacje of alleen een cognacje. Het tafeltje staat strategisch opgesteld naast het stopcontact en beide hebben een smartphone in de hand….. Vastgeschroefd of vastgeplakt? Kortom er is genoeg te zien en te beleven.
Het is mooi weer en we genieten van een paar dagen lekker op het strand lopen, in het zonnetje bij de camper hangen, beetje lezen….. en fietsen…. We maken verschillende fietstoertjes in de omgeving. Zo fietsen we vrijdag 12 januari naar Tavira. We ontdekken een fietspad (nou ja, aangegeven route over gravel, gaten, modder, keien, soms een stukje asfalt en soms een keurig aangelegd stukje fietsroute inclusief fietsbruggetjes). Dit fietspad zou helemaal langs de kust van de Algarve moeten lopen, maar later horen we dat alleen het stukje rond Tavira echt ‘klaar’ is…. Onderweg mooie natuur, zoutpannen en vogels rondom de lagune en veel prachtige huizen. Van super luxe tot heel eenvoudig…
Tavira is een leuk stadje in de monding van de rivier aan zee met een mooi historisch centrum. Aan de ene kant van de rivier de meer volkse buurt met kleine straatjes en aan de andere oever op de heuvel de oude kasteelmuren en de kerk, met elkaar verbonden door een oude Romeinse brug.
Als we tegen vijf uur terug willen fietsen zien we ineens Sam lopen…. Althans een Zweedse Sam naar het blijkt. Een prachtige peper en zout kleurige schnauzer van 10 jaar oud. Daar moeten we uiteraard uitgebreid mee kennismaken… Gevolg is dat we half in het donker terug fietsen naar de camping. Zon weg is gelijk 10 graden kouder, dus we zijn verkleumd als we terug zijn op de camping. 40 kilometer gefietst! Volgende dag betaalt Frans tol…. Hij wordt wakker met evenwichtsstoornissen. Dat betekent even pas op de plaats. Gelukkig klaart het in de loop van de dag wat op. Tijd dus voor huishoudelijke zaken…
War of the (was)machines….
Er moet weer gewassen worden en op maandag is het ook hier spitsuur. Het lukt me om er tussen te komen. Na mij zet een Engelse dame haar wasmand al neer. After you, zegt ze. Fine zeg ik…. Als ik terugkom is de wasmachine net klaar en heeft de Engelse het aan de stok met een Franse die de wasmachine in beslag wil nemen. Zij heeft nog net weten te voorkomen dat mijn was al op straat ligt….. De Franse is not amused als ze het veld moet ruimen…. Ik hang mijn was aan de waslijnen te drogen. Als ik terugkom heeft de Franse dame mijn was in elkaar geschoven om haar lange onderbroeken op te hangen…. Dat terwijl er meer dan genoeg ruimte is iets verder op…. (ik heb haar was wat ineen gefrommeld).
War of the cats….
Kattenoorlog over de voortenten heen. Ter bestrijding van ongedierte lopen er katten over de camping. Prachtige grote (gemene) katers die elkaar het licht in de ogen niet gunnen…. Dat resulteert in spannende achtervolgingen door de bomen, over voortenten, caravans en campers onder begeleiding van luid gekrijs ….. Panter en Sam draaien zich nog eens lekker om en snurken verder….
Woensdag 17 januari vertrekken we uit Fuseta. Omdat Panter na zijn avontuur in Valkenburg nog steeds snot verkouden is gaan we langs de dierenkliniek in Olhao.. Elke keer denken we dat hij wat opknapt, maar het zet niet door. We hebben uiteraard geen afspraak dus het duurt even voor we aan de beurt zijn, maar Panter zit keurig te wachten…. De dierenarts constateert inderdaad een infectie en hij krijgt een antibioticakuurtje mee.
Dan rijden we door naar de camperplek in Faro.
Hoe blond kun je zijn…
Op zoek naar een terrasje lopen we een flink rondje. Mooi, dat wel, langs de lagune met zicht op Faro en het vliegveld. Terug bij de camper zien we achter de camper een sportshop met koffiebar op het dak…. Terwijl wij op het dakterras genieten van het uitzicht is het in Nederland code geel in verband met sneeuwval. Wij zijn toch wel lucky ones!!!!
De volgende dag gaan we op de fiets Faro in. Het ommuurde historisch centrum is weer zeer de moeite waard.
Via de Arco da Vila lopen we het centrum in naar de kathedraal Se. Een mengeling van middeleeuwse, renaissance en barok elementen met veel azulejos. Opvallend is het orgel met Chinese motieven en de bottenkapel op de binnenplaats. Vanuit de klokkentoren prachtig uitzicht over de lagune, Ilha de Faro en het vliegveld.
We slenteren lekker in het zonnetje door de binnenstad.
Na de lunch besluiten we dat we naar het strand willen. Dus we zoeken de auto op en rijden naar Armaçao de Pera. De camping ligt net buiten het dorpje op een kilometer van het strand. We zoeken een mooi plekje op en eten ’s avonds cataplana van kabeljouw in de bar van het zwembad. Erg lekker, maar het drijft in de olijfolie. Dat mag ik de volgende dag bezuren…. Rustig dagje dus.
Zaterdag 20 januari bezoek uit Elvas. Wordt een gezellige dag met een ritje door de Algarve. Onder andere langs Loule, Alcancil, waar we de Sao Laurenço bezoeken met zijn prachtige azulejos tot in de koepel van de kerk, Ilha de Faro, waar we even van het Portugese strandleven genieten, Vale de Cabo, even gluren naar de huizen van de superrijken, en Albufeira, het betonnen toeristische centrum van de Algarve.
Terug in Armaçao de Pera een strandwandeling in de ondergaande zon en vis eten op de boulevard. Kortom een super leuke dag!
Hoe blond kun je zijn.....
We kijken niet veel TV, maar het is toch soms leuk om even een journaal te zien of even sport te kijken (Frans). Al een tijdje hebben we slecht tot geen beeld en we wijten dit aan het voor Portugal niet goed afgestelde LNB. Dus, Frans een trap geleend en aan de slag met de schotel. Resultaat helemaal geen beeld meer….. Volgende dag toch maar weer proberen. Na veel gedoe doet Frans een fantastische ontdekking…. Een van de kabels ligt los!!! En ja! Alles doet het weer en we hebben BVN! Super!!!
Armaçao de Pera is een rustig stadje met aan de kant waar wij op de camping staan het oude niet toeristische gedeelte. Hier liggen de vissersboten nog op het strand en worden de netten en fuiken aan het einde van de dag gerepareerd. Een leuk stukje strand met bar Pedro, waar we aan het einde van de middag met plezier even naar alle bezigheden kijken.
De andere kant van het stadje is het toeristische gedeelte met de hotels en ressorts. Op de fiets verkennen we deze kant van de kust met mooie stranden en baaien.
Een andere fietstocht brengt ons het binnenland in. De amandelbloesem begint te bloeien!
Dinsdag 23 januari fietsen we naar Carvoeiro. Hier moeten de mooiste baaien en strandjes van Portugal liggen.
Op de rotskust liggen zijn houten vlonders geplaatst om de kust te beschermen. Er gaan trappen naar beneden naar de grotten. We klauteren langs, door en over de rotsen en zien mooie natuurlijke windows, grotten en zelfs een balkon.
Terug in Armaçao de Pera stoppen we bij Pedro. Een laatste keer genieten van het uitzicht over het strand en de zee voor we morgen weer verder trekken richting Lagos.
