We verlaten ons plekje aan het strand en rijden door het achterland van Parque Natural de Cabo de Gata naar de oostkust. In Los Escullos pakken we een camping. Zijn aan het knoeien met de televisieschotel, dus het is handig om even wat faciliteiten te hebben (bijvoorbeeld een ladder…..) De camping is gewoon een rijtjes en heggetjes geval, maar de ligging is prima. Bijna direct aan de prachtige kust!
We maken mooie fietstochten door de omgeving.
Naar het zuiden, naar de meest zuidoostelijke punt bij de vuurtoren van Cabo de Gata, liggen prachtige eenzame en verlaten stranden. Playa de los Genoveses, Playa de Monsul….. Alleen bereikbaar via onverharde wegen. Hadden we goed met de camper kunnen doen, maar op de fiets komen we ook een heel eind. Genieten van fantastische landschappen met aan de ene kant de bergen, aan de andere kant de zee en ertussen voorjaar op de heuvels met en gele, witte en blauwe bloemenpracht.
In een winkel met stapels aardewerk overkomt ons waar je niet aan wilt denken…. We kijken naar een kommetje op een bomvol schap met kommetjes en stoten per ongeluk de stapel om…. en de volgende stapel valt om…. en de volgende…. Gelukkig staat er zoveel dat het niet ver kan vallen, maar toch…. het is een puinhoop en er zijn zeker een aantal stuk…. De verkoopster is niet blij, maar gelukkig hoeven we niets te betalen. We kopen maar een paar schaaltjes om het een beetje goed te maken….. Heel snel weg dus!
Gauw terug naar de kust. In Agua Amarga pakken we een camperplek. Een toeristendorpje in winterslaap in een schilderachtige baai. Langs de baai in de rotsen oude grotwoningen. Het weer is wat omgeslagen. Het is koud en bewolkt.
Woensdag 19 februari. Het regent als ik Sam ‘s ochtends uitlaat! Gelukkig maar even en dan breekt de lucht weer open en komt het zonnetje te voorschijn. We rijden omhoog naar de vuurtoren van Roldan. Een steile klim, maar prachtig uitzicht over de kust.
De andere kant op is het uitzicht anders…. Cabo del plastic!
Verder langs de kust. Een prachtige route langs mooie stranden en door de heuvels en bergen aan de kust.
We stoppen vlak voor Mojacar bij een restaurantje, Chringuito Macenas. Op de parkeerplaats staan meer campers en we mogen van de restaurantbaas blijven staan. Uiteraard als we ook wat consumeren….. Geen probleem want het ligt prachtig aan het naakt strand…. Gelukkig is het te koud, dus daar hebben we geen last van….. Even verder op aan de kust ligt de Torre del Pirulico, een wachttoren op de rotsen.
Uitzicht ‘s avonds uit de camper over zee….
We staan zo fantastisch dat we besluiten een dagje te blijven. Lekker genieten van zon, zee en strand. ‘s Middags maak ik een wandeling omhoog naar de Mirrador samen met de geiten…. Beloning is prachtig uitzicht over de zee en onze camperplek. Wij staan nummer 1 van rechts…
Vrijdag 21 februari toch maar weer verder. We willen naar Cartagena voor de carnavalsoptocht van zaterdagavond. Onderweg komen we langs Punta Parda. We zoeken een plekje om even te lunchen en komen terecht bij een strand waar wel honderd campers staan….. Wel mooi strand, maar we snappen wel dat de Spanjaarden een beetje zat worden van al die campers…..
Even verder zien we een prachtige rotspartij met allerlei kleuren.
In Cartagena krijgen we nog net een plekje op Area Autocaravanas Cartagena in de buitenwijk Los Dolores. Opnieuw een grindbak, maar met supervriendelijke beheerders. Zaterdagavond stappen we in de bus naar het centrum. We vallen midden in de voorbereiding voor de optocht...
Om zeven uur barst het los! Wat een drukte en wat een feest! Van begin tot het einde laat in de avond lachende en vriendelijke mensen die echt feest vieren! Dit is echt feest! Heb wel medelijden met de mensen in de optocht die urenlang in strakke pakjes, op hoge hakken en met enorme verentooien hetzelfde pasjes dansen….
Zondag
Dan door naar het Romeins theater. Snel gevonden, maar de ingang niet. Die blijkt een paar honderd meter verder bij het stadshuis te liggen, verbonden met een architectonische hoogstandje…. een gigantisch gangen en trappenstelsel.
Half boven en op het theater een oude kerk die in de Spaanse burgeroorlog gebombardeerd is en als monument bewaard.
In de entree van het theater prachtige fotocollages van Jose Carlos Niguez.
We slenteren met veel plezier door de stad. Het is op zondagmiddag gezellig druk in de stad en mooie gevels en muurschilderingen zorgen voor een prachtige entourage.
Verder is het natuurlijk genieten van alle lekkere tapas….
Je kunt kiezen wat je hebben wilt en als de gong gaat komen ze langs met warme tapas. Je betaalt de lege stokjes….
Maandagochtend 24 februari willen we vertrekken. Het is topdrukte op het service station van komende en gaande campers. Wachten dus… Tegen half twaalf zijn we eindelijk aan de beurt. We rijden vandaag maar een klein stukje naar Cabo de Palos een kilometer of dertig verderop. Maar wat een andere wereld. We komen nu in de betonnen toeristenwereld… Bij de vuurtoren vinden we op de parkeerplaats een plekje en met de stoeltjes onder de arm gaan we richting strand. Lekker in het zonnetje….
Volgende ochtend wandel ik nog even de andere kant op. Weg van het beton. Daar liggen mooie rotskusten en kleine strandjes.
We rijden langs de kust naar het Noorden. Langs steden als Torrevieja, Alicante, Benidorm en Calp. We verwonderen en verbazen ons over alle hoogbouw langs de kust.
Bij Javea slaan we af naar de vuurtoren. Hoog boven de rotsen met prachtig uitzicht over zee en Javea.
We overnachten in de haven van Denia en rijden de volgende ochtend door naar de monding van de Ebro bij Amposta. We staan hier prachtig in een natuurgebied vol vogels (en muggen…) We zien zelfs een zeearend…. Helaas niet op de foto, niet snel genoeg ….
Eigenlijk willen we nog een paar dagen naar Barcelona. We zijn er nog nooit geweest alleen voorbij gereden. Maar… Sam is de laatste dagen niet in vorm. Heeft niet veel zin in wandelen, slaapt heel erg veel en heeft het duidelijk niet zo naar zijn zin. We vinden het niet leuk om hem in deze toestand lang alleen te laten. Als we ‘s avonds ook nog horen dat het Corona virus in Barcelona opgedoken is, besluiten we dat het goed is zo. We gaan naar huis. Ook het skiën slaan we over. Sam in de sneeuw lijkt ons al helemaal geen goed idee. Dus…. Vrijdag 28 februari rijden we Spanje uit en Frankrijk in. Eerste stop is een lagune net onder Narbonne. Mooi uitzicht over het water.
‘s Ochtend ziet hetzelfde plaatje er weer heel anders uit. Het is mooi weer als we vertrekken, maar langzamerhand trekt het helemaal dicht en begint het te regenen. We rijden tolvrij richting Millau. Even kijken bij het viaduct van Millau …. kost ons wel 30 euro aan tol!
We stoppen ‘s avonds in Saint Pourcain sur Sioule. Staan zeker 30 campers. Voor wie tolvrij wil rijden van en naar het zuiden is dit de route! Volgende dag weer verder. Regen, twee-baans wegen en dwars door de dorpjes. Echt opschieten is er niet bij, maar er is genoeg te zien. Pas bij Reims krijgen we een stukje snelweg. Het weer wordt er niet beter op…
‘s Avonds bevalt de eerste camperplek die we opzoeken ons niet en we besluiten door te rijden naar Rocroi, zo’n 30 kilometer verder, waar we op de heenweg ook gestaan hebben. Geen goede beslissing! We rijden in het donker, over smalle weggetjes door de heuvels, en het begint ook nog hard te sneeuwen…. Met een zucht van opluchting rijden we de camperplek van Rocroi op en rijden ons prompt vast!!! Zelfs de 4x4 haalt ons er niet uit. Morgen bij daglicht maar verder kijken.
Volgende ochtend nieuwe poging. Gewicht uit de garage van de camper, maar het lukt niet. De auto graaft zich steeds verder in…
Dus op de fiets naar de Mairie van Rocroi. Maandagochtend 8:30 uur… Gemeentehuis is dicht, maar via de personeelsingang krijg ik contact en wordt fantastisch geholpen! Gemeentewerkers worden opgetrommeld en als ik op de fiets weer bij Frans ben komt het busje al aanrijden, 4 man sterk. 5 minuten later staan we weer op het asfalt! Super!!!
Vroeg op pad dus vanochtend. Het is druk onderweg, langzaam rijden door Brussel en Antwerpen, maar gaat het vlot. Om vijf uur rijden we ons erf weer op. Home sweet home in de stromende regen…… Maar Sam rent bijna zijn eerste rondje op ‘zijn’ veld… Hij is weer THUIS.
We hebben 6568 kilometer gereden, zijn twee en halve maand weg geweest, hebben onze nieuwe reisgenoot grondig getest en we hebben genoten. Van de mooie en gezellige Andalusische steden tot de prachtige natuur van de Alpujarras en Cabo el Gata…. Spanje is en blijft een fantastisch land!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten