Deel 4, Langs de kust omhoog naar het Noorden

Vrijdag 8 februari. Het is prachtig weer als we Sintra uitrijden. Langs de kust omhoog door een lint van dorpjes, stadjes en andere toeristische bebouwing. Niet vergeten natuurlijk dat we nog steeds vlak bij Lissabon zitten! Onderweg lunch met uitkijk over de rotsen…

We rijden door naar het schiereiland Penice en parkeren bij de vuurtoren Cabo Carvoeiro. We hebben hier prachtig uitzicht op de Berlengas eilanden voor de kust. Het is een verweerde kust met mooie door het water dan weer rond en dan weer heel scherp uitgesleten rotsen.

De eerste ijsbloemen laten zich ook al weer zien.

Volgende ochtend is het wat bewolkt en miezerig. We rijden door Peniche langs het 16e eeuwse Fortaleze. Ook hier weer stervormige verdedigingswerken zoals we al vaker in Portugal gezien hebben.

Een stukje het binnenland in ligt Obidos. Een ommuurd stadje met een kasteel uit de 12e eeuw. Tot de 16e eeuw een belangrijke haven maar na het verzanden van de rivier in verval geraakt. Nu mooi gerestaureerd met kleine smalle straatjes, middeleeuwse huisjes en een paar mooie kerkjes.

In de Santa Maria trouwde koning Alfons V in 1441 op tienjarige leeftijd met zijn achtjarige nichtje Isabel…. andere tijden….

De stadsmuren zijn voor een deel te bewandelen, wel voor mensen zonder hoogtevrees…..

Het weer is niet echt geweldig, dus we besluiten een stukje door te rijden. We komen door een gebied waar eens enorme bossen van hoge vliegdennen stonden. Vroeger hebben we hier al eens een fantastische vakantie aan het strand doorgebracht. Nu kijken we met verbijstering naar de ravage…. Hele percelen zijn volledig gerooid en verworden tot dorre duin en zandvlakten. Op andere stukken zijn hele rijen bomen op zo’n 2 meter hoogte geknakt en liggen nog waar ze gevallen zijn…. We weten niet wat we zien… in en in triest…. Op de camping van Pedrogao horen we wat er gebeurd is. Op 14 oktober 2018 is hier met verwoestende kracht een orkaan aan land gekomen…. 4 maanden na dato wordt er nog druk gewerkt om alle schade te herstellen…. In het dorp liggen de zandduinen nog in de straten, de houten vlonders en trappen naar het strand liggen deels bedolven onder het zand. Er moet nog veel gebeuren voor het komende strandseizoen….en nog veel langer voor de natuur om weer te herstellen….

Maandag 11 februari. We willen  binnendoor rijden langs de kust maar we rijden vast. Ook hier zijn de bomen afgeknapt als lucifershoutjes en op de kleine weggetjes is lang nog niet alles geruimd. Wij komen er niet langs en moeten terug naar de hoofdweg. Even verder lukt het wel om bij Praia do Osso da Baleia aan het strand te komen. Even wandelen met Sam over het strand. Ook hier zijn de strandtrappen nog bedolven onder de zandduinen en de schade aan de duinen is enorm. Hele stukken zijn weggeslagen.

Een stukje verder langs de kust rijden we de camperplek van Costa de Lavos op. Pal aan het strand en aan de rand van het dorp ligt hier een gratis camperpark met voorzieningen. Van de 60 plekken zijn er zo’n 15 bezet. Wij vinden een perfecte plek vooraan het strand. Super plekje! We installeren ons in de zon!

De komende dagen blijven we hier staan. Het weer is fantastisch, we zitten lekker buiten in het zonnetje, wandelen langs het strand en genieten van de woeste golven van soms wel 4 tot 5 meter hoog. De kust loopt hier stijl af en het gevolg daarvan is dat de terugrollende golven botsen met de aanrollende golven. Resultaat is een prachtige woeste zee…

Bijzonder dat ook in het zand nog iets wil groeien….

Een visser aan het werk in de zee met een net…..

Zee, golven en zonsondergang….

Het dorpje Costa de Lavos zelf stelt niet zo heel veel voor. Het is een slaapdorpje onder de rook van Figueira da Foz en in de wintermaanden zijn de luiken van veel woningen permanent dicht. Een restaurant, een supermarktje en een café waar de lokale jeugd zich vermaakt, dat is het wel. Voor ons is het voor een paar dagen meer dan genoeg. ‘s Ochtends komt een bakkertje lekker vers brood en ander lekkers brengen …. Wat wil je nog meer….

Maar…. ook aan deze idyllische dagen komt een einde….  Dinsdag 19 februari vegen we het zand uit de auto, Sam erin, en helaas, de auto start…. Verder langs de kust naar het Noorden. Opnieuw een lang lint van kleine dorpjes, strandopgangen en vakantiehuizen. Vlak onder Aveiro rijden we Costa Nova binnen. Een bijzonder dorpje met prachtig gestreepte huisjes, tegeltableaus, huisjes met klok- en trapgevels…. We wanen ons haast in Volendam….. Niet dat we daar ooit geweest zijn, maar zo zouden we het ons kunnen voorstellen…..

We overnachten bij een strandopgang in Costa Nova en de volgende dag rijden we naar Aveiro. Eens een grote zeehaven, maar na 1575 verzandde Aveiro in een lagune. We wandelen het oude stadje in langs prachtige herenhuizen in art nouveau-stijl.

In een van de kerken dit prachtige tableau. Afgebeeld als een waar stripverhaal waarin de belangrijke elementen, de hoofden, uitvergroot zijn.

Natuurlijk ook hier weer prachtige tableaus van azulejos….

De kathedraal van Aveiro, de Sao Domingos, met een prachtig altaarstuk, uitgevoerd in blauw, groen en goud.

Na de ovos moles (gezoete eierdooiers) geproefd te hebben (niet echt bijzonder) verlaten we Aveiro en rijden binnendoor naar Porto. Het landschap wordt heuvelachtig en tegen vijf uur rijden we camping Salgueiros op aan de zuidoever van de Douro. Het is een gemeentelijke municipal op ongeveer 200 meter van de kust en zo’n 9 kilometer op de fiets van het historische centrum van Porto. De komende dagen gaan we op de fiets Porto verkennen.

Donderdag 21 februari fietsen we langs de zuidelijke oever van de Douro naar het historisch centrum. Onderweg oude wasbekkens (nu met een moderne overkapping) en droogrekken langs de rivier.

De Dom Luis I brug over de Douro, ontworpen door  Theophile Seyrig, een voormalige partner van Gustave Eiffel, heel herkenbaar….

De Dom Lous I brug heeft 2 verdiepingen. Wij fietsen over de onderste brug.

In Porto zijn heel veel mooie oude gevels. In een van die prachtige oude gebouwen zit een McDonalds…. Uniek is dat hier niet het bekende plastic interieur is neergezet maar dat de prachtige details, als de glas in lood ramen achter de balie, bewaard zijn gebleven en zoveel mogelijk getoond. Uiteraard moeten er wel hamburgers verkocht worden, dus de balie staat wel deels voor de ramen….

Links de Torre dos Clerigos, die met zijn 75 meter één van de hoogste gebouwen van Porto is. Vanaf de toren (240 treden omhoog….) prachtig uitzicht over de stad met in het midden de Se, de kathedraal van Porto.

De bij de toren behorende kerk, de Igreja dos Clerigos, ontworpen door Nicolau Nasoni halverwege de 18e eeuw, heeft een interieur van graniet en marmer, vol barok houtsnijwerk in prachtige goud en pasteltinten.

De Se, de kathedraal van Porto is in de 12 en 13e eeuw gebouwd op de hoogste heuvel van Porto als een burchtkerk en daarna continue aangepast en gerestaureerd. Zowel van binnen als van buiten is het een ratjetoe van stijlen, maar wel met mooie details.

Prachtige panelen met houtsnijwerk waar de figuren uit de afbeelding lijken te stappen en rechts een cassette plafond met symbolische voorstellingen (allegorieën).

Eén van de weinige authentieke delen van de Se, de prachtige 14e eeuwse kloostergang.

In één van de kerkelijke kamers een tafel met onderstaande tafelpoot…. schitterende details in verguld en geschilderd houtsnijwerk.

Vanaf de Se, hoog boven de Douro, naar beneden via voetpaden, kasseienstraatjes en stenen trappen. Kruip door en sluip door, door steegjes die zelden of nooit zonlicht zien…

Het blijft maar prachtig weer, dus de volgende dag besluiten we niet naar Porto te fietsen, maar de andere kant op. Naar het zuiden langs de kust. Onderweg komen we dit prachtige kerkje in zee tegen. De opkomende vloed en de ondergaande zon zorgen voor spectaculaire beelden als de golven tegen de rotsen aanbeuken….

Dag drie in Porto weer de stad in. Ditmaal bovenop de burg Dom Louis I. Kost wel enige moeite om Frans in de buurt van de reling te krijgen….. het is hoog…..

In Porto prachtige muurschilderingen maar ook prachtige oude (beetje vervallen) kerkjes met azulejos.

In het centrum het station Sao Bento uit 1916. De stationshal is bedekt met azulejos met voorstellingen van vervoersmiddelen en historische tafrelen.

Detail van een tegeltableau in het station Sao Bento.

Opnieuw azulejos en nu op de buitenmuren van de Ingreja do Carmo.

Tot slot bezoeken we de Sao Francisco. Het 18e eeuwse interieur, het altaar, de zuilen en pilaren zijn versierd met 200 kilo bladgoud. Ondanks alle pracht en praal is het mooie indrukwekkende kerk met een werkelijk schitterend plafond.

De Sao Francisco is beroemd om ‘de boom van Jesse’ (links), de stamboom van Christus. Rechts mooie details in verguld houtsnijwerk.

Een prachtig beeldje uit de 12e eeuw van heilige martelaren…

Op onze laatste dag in Porto fietsen we langs de noordkant van de Douro naar de kust en een stukje omhoog langs het strand van Porto. Maar eerst kruisen we ‘s ochtends een ‘motorbende’ op de kades van Villa Nova de Gaia op de zuidoever van de Douro. Al die motoren doen ons terugdenken aan de TT nachten heel lang geleden toen we nog in Assen woonden….

De monding van de Douro wordt afgeschermd door 2 pieren in zee. Brede boulevards langs de kust met mooie fiets- en wandelpaden.

Op straat wordt druk gekookt, gebakken en gegrild voor de restaurantgasten. Wij genieten van een terrasje met uitzicht op zee.

Fietsen achter de tram aan….. mooi fietspad!

Zonsondergang bij de monding van de Douro.

Ons bezoek aan Porto zit er weer op. Tijd om weer verder te reizen… Nog een stukje naar het noorden, maar dan toch ook naar het oosten. Langzamerhand richting huis?