Home sweet home! We zijn weer thuis….. Dinsdag 19 maart draaien we de oprit weer op. THUIS! Drie maanden onderweg en 8192 kilometer gereden. Langer dan van te voren gedacht, mede dankzij het prachtige weer aan de westkust van Portugal. We hebben genoten. Op deze manier de winter doorbrengen is super. Zeker voor herhaling vatbaar…
Maar nog even terug naar het laatste deel van de reis……
Sneeuw!!! Zaterdag 9 maart draaien we vanaf Pamplona de Spaanse Pyreneeën in. Via Jaca omhoog naar het skigebied van Candanchu aan de grens met Frankrijk.
‘s Ochtends bij vertrek uit Pamplona maken we een rare start. De camperplaats is beveiligd met slagbomen. Dat werkt niet echt handig en er staat een kleine file voor de uitgang. Een haastige Spanjaard rijdt via de ingang naar buiten en ziet de slagboom over het hoofd! Daar kan zowel de slagboom als de camper niet tegen. Spanjaard rijdt gewoon door, maar hoop gedoe omdat ook de uitgaande slagboom nu niet meer werkt…..
In Candanchu ligt een enorme parkeerplaats in het dal waar de pistes op uitkomen en de liften starten. We parkeren in de rij naast de andere campers zowat op de piste. Als we aankomen is het nog wat mistig en nattig, maar de volgende ochtend is het stralend weer. Skies onder en op pad! Het gebiedje heeft ongeveer 50 km aan pistes van eenvoudig tot moeilijk. De pistes zijn fantastisch. Het is warm, de sneeuw misschien iets aan de papperige kant en dus ontstaan de vervelende sneeuwbulten. In ieder geval is het zwaar skiën… of is onze conditie misschien niet helemaal top?
Rond drie uur houden we het voor gezien en genieten van het uitzicht op de piste. Het is zondag, einde weekend. Na vier uur loopt de parkeerplaats leeg. We zien ons zelf op de webcam eenzaam en alleen op de parkeerplaats staan…. ‘s Nachts regent het pijpenstelen en dat gaat in de ochtend over in sneeuw. Tegen 10 uur komt het zonnetje weer te voorschijn, maar voor de pistes is de afgelopen nacht desastreus. Regen is ijs geworden en daarover ligt een flinterdun laagje verse sneeuw. Gevolg…. gigantische glijbanen….
Na een paar afdalingen houden we het voor gezien. Dit is niet leuk en we hebben geen zin om wat te breken… We besluiten op te breken en te gaan rijden.
Over de Col du Somport rijden we Frankrijk binnen. Een prachtige route met op de achtergrond de besneeuwde bergen.
Eenmaal uit de bergen rijden we door een liefelijk landschap naar Aire sur l’Ardour. Onderweg kleine dorpjes, grote kerken, kastelen en mooie verzamelingen….
Opnieuw een prachtige dag in Frankrijk. We hebben Tom, of eigenlijk Gerrit (Garmin), op tolwegen vermijden staan. Dus we cruisen rustig door landelijk gebied in Frankrijk. Het is prachtig weer, de brem, prunus en allerlei andere bomen en struiken bloeien. Het is voorjaar in Frankrijk.
We stoppen in Brantome in de Dordogne. Ook hier waren we al eens eerder in de zomer. Groot verschil met nu, zo buiten seizoen is alles uitgestorven. Toch is het leuk om even door het stadje te wandelen en bij de abdij van Saint-Pierre de Brantome rond te kijken.
Het mooie weer lijkt ons wat te verlaten. Vannacht forse regenbuien en het is grauw en grijs. Gerrit voert ons ‘gratis’ over een lang stuk snelweg. Schiet wel op, maar is niets aan. Het is veel leuker om langs de landerijen en door de kleine dorpjes te rijden. Aan het eind van de middag kiezen we weer voor de kleinere wegen en slaan bij Vierzon af naar Mennetou sur Cher.
Een klein middeleeuws stadje, mooi gerestaureerd, maar ook hier buiten het seizoen volledig uitgestorven…. Als we rondlopen spreekt een oud vrouwtje mij in het Frans aan. Ik krijg een foldertje van het dorp in de handen gedrukt. Super vriendelijk!
Regen met pijpenstelen als we ‘s ochtends wakker worden. We zitten vlak in de buurt van de beroemde Loire kastelen. We besluiten Chambord te bezoeken.
Heeeeel lang geleden waren we hier al eens, toen nog met de camper van mijn ouders.….. en heel veel weten we er niet meer van….. We parkeren op de parkeerplaats speciaal voor campers en lopen naar de kassa…. Entree tickets met audioset kosten 42 euro en parkeergeld blijkt later ook nog eens 11 euro…. Kortom, ze weten wel van cashen…. Maar, zeer de moeite waard en de audioset heeft veel toegevoegde waarde.
We dwalen met veel plezier een paar uur door het voormalige jachtslot. In 1519 is Chambord opnieuw opgebouwd op basis van tekeningen van Leonardo da Vinci door koning Frans I en uiteindelijk voltooid door Lodewijk XIV in 1685. Heel bijzonder zijn de trappen, waar je omhoog en omlaag kunt lopen zonder elkaar te passeren, en de dakterrassen.
Aan het eind van de middag rijden we binnendoor naar Bonneval. Opnieuw een leuk klein plaatsje met een heuse stadsgracht.
‘s Ochtends wandelen we nog even door Bonneval en de deur van de kerk staat open….. Daar moeten we dus even kijken…. Een verrassend mooie eenvoudige kerk met prachtige glas in lood ramen.
Dan weer op weg. We willen links van Parijs blijven dus onderweg naar Rouen. De zee lokt toch weer, we besluiten een kleine omweg te maken naar Le Treport. Daar is een camperplek bovenop de klif, naast de lift naar het dorp en het strand. We kijken boven maar er staat geen enkele camper…. We snappen ook wel waarom…. Het stormt en de camper staat te schudden op de wielen. Gauw naar beneden en de camperplek bij de haven. Hier staat iedereen, zo’n 20 campers hebben zich hier verzameld. Het is iets verder van de stad af, maar we staan een stuk rustiger.
We lopen Le Treport in. Het miezert, het stormt en het is koud! Op de visafslag grote variëteit aan vis, schaal en schelpdieren. We weten al wat we straks gaan eten! Moules et frites!
Eerst nog even met de lift naar boven. We komen uit bij de camperplek op de klif waar we eerder al weggewaaid waren. Prachtig uitzicht over Le Treport en de haven. Snel weer naar beneden. Ditmaal via de trappen.
Vanuit Le Treport rijden we zaterdag 16 maart richting Nederland. De reis verloopt voorspoedig. Bij Arras komen we op de snelweg en we kunnen vlot doorrijden. Zelfs Antwerpen zonder een enkele maal te moeten stoppen! Maar wat zijn al die snelwegen SAAI!
Tegen het begin van de avond rijden we camping Zeeburg in Amsterdam op. We komen hier al jaren…. maar voor het eerst in al die jaren passen we niet op de ons toegewezen plek. Volgens de receptie zijn alle plekken even groot! Volgens ons zijn we toch echt niet gegroeid… Wij wel, maar de camper niet! Een andere plek zoeken is niet eenvoudig. Het is een grote modderzooi, maar uiteindelijk lukt het toch. We passen en staan redelijk buiten de modder.
Maandag rijden we eerst weer een stukje naar het zuiden…. naar Bergambacht. Ook hier hebben we een afspraak. Gezellig thuiskomen zo! Maar dinsdag 19 maart is het dan echt zo ver. We starten voor de laatste keer deze reis de auto. Rond drie uur ‘s middags rijden we de oprit op. Na 3 maanden en 8192 kilometer zijn we weer THUIS!