Reisblog Frans en Mathilde: Deel 6 Overwinteren, Spanje, El Rocio

Maandag 5 februari rijden we Spanje in. Stukje snelweg en dan bij Huelva weer langs de kust. Dit is het gebied waar de Spanjaarden zelf op (strand)vakantie gaan. Eindeloze stranden, bossen met parasol dennen….. Tenminste, zo was het. Ook hier hebben de bosbranden toegeslagen. Tot vlak voor het natuurpark Doñana staan alleen de bomen nog als verbrande littekens in het geblakerde landschap. Triest! Gelukkig is het natuurpark gespaard gebleven. We zoeken de camping op bij El Rocio. Dit stoffige en zanderige gehucht (er zijn geen straten alleen brede zandwegen) is eenmaal per jaar het toneel van de Romeria. Meer dan een miljoen bedevaartgangers komen tijdens Pinksteren de Virgen del Rocio eren. De rest van het jaar is het dorpje uitgestorven op de bezoekers van het natuurpark na en de miljoenen trekvogels waar het park beroemd voor is (flamingo’s, ooievaars, etc.). We wandelen door het dorp. 20 jaar geleden waren we hier ook al eens in de zinderende hitte van de zomer. Nu genieten we van het bizarre decor, de prachtige vogels en de aparte natuur in een aangenaam temperatuurtje. ’s Nachts vriest het, maar overdag is het lekker weer.

Woensdag rijden we rond het middaguur Sevilla binnen. We vinden zowaar een plek op een bewaakte parkeerplaats aan de rivier de Guadalquivir tegen het historisch centrum aan. Super! Sam uitgelaten en van lekkers voorzien en hup de stad in.

Langs de rivier lopen we naar de Torre del Orro en zo het centrum in naar de kathedraal met La Giralda (de klokkentoren). De wachtrij valt mee, dus we sluiten aan. Half uurtje later staan we binnen. Wat een enorm bouwwerk met prachtige bogen! De grootste kathedraal in Europa!

Binnen de graftombe van Columbus, de kist wordt door dragers gedragen. Bijzonder is ook de patio de los Naranjos, een enorm binnenplein met sinasappelbomen.

We beklimmen La Giralda, geen trappen, maar ongeveer 36 hellingen naar boven. Prachtig uitzicht over Sevilla. We kijken heel mooi op Real Alcázar (het koninklijk paleis) waar we morgen heengaan.

Weer beneden lopen we de oude wijk Santa Cruz in. In de gids staat een waarschuwing dit niet met de camper te proberen! Nou, zelfs met een gewone auto zou ik het niet proberen…. Maar het levert wel spannende taferelen op… Leuk om door dit oude centrum te lopen hoewel het rond deze tijd (ongeveer 4 uur ’s middags) uitgestorven is. Sevilla komt pas ’s avonds en ’s nachts tot leven…. We lopen tegen de Iglesia del Salvador aan en kijken even binnen in de barokke kerk.

Dan terug naar de camper. Sam uitlaten en Sam en Panter eten geven. Dan terug de stad in op zoek naar tapa’s. Voor 9 uur ’s avonds hoef je nergens aan te kloppen…. Dat houden wij niet vol, dus een compromis, een daghap bij een restaurantje in de buurt. Ook prima!

De volgende ochtend zijn we vroeg wakker. We staan midden in de stad, dus verkeer! Als we bij het Real Alcázar komen staat er al een behoorlijke rij waar weinig beweging inzit. Een gids loopt langs de rij en biedt ons een Engelstalige rondleiding aan. Samen met 4 Canadezen gaan we er op in en we mogen langs de rij naar binnen. Een uur lang worden we langs de wonderen van het paleis geleid. Zeer de moeite waard door alle extra informatie die we van onze gids horen.

Het is een prachtig paleis wat in de loop der tijd steeds verder uitgebreid is. Zo zijn er verschillende stijlen te zien, van Gotisch tot Moors met Christelijke elementen. Erin verweven talrijke Romeinse zuilen afkomstig uit Italica, de Romeinse stad 10 kilometer boven Sevilla. Fantastisch mooie decoraties met geometrische, kalligrafische en florale motieven in het stucwerk en tegeltjes…. Kortom heel bijzonder! Na de rondleiding lopen we nogmaals in ons eigen tempo door het paleis. Echt mooi! Dan door de stad naar het volgende paleis.

Het Casa Pilatus, een combinatie van Moors/Renaissance levert mooie betegelde ruimtes, veel patio’s, besloten tuinen en opnieuw prachtig stucwerk op. We merken dat we wat overvoerd raken door al het fraais, dus we besluiten de binnenstad weer in te lopen.

We komen bij de Las Setas (de metropol Parasol). Een enorme houten constructie die als een parasol over het Plaza de la Encarnacion ligt. Heel bijzonder! Je kunt er over heen lopen, maar helaas toen wij er waren was het gesloten.

Terug komen we langs een straatvoorstelling van Flamenco muziek en dansen. Schitterend om te zien! Wat een expressie! Leuk ook dat dit gewoon op straat gebeurd…

We lopen via het park Maria Luisa, met hierin een enorm paleis. Nu in gebruik door de universiteit en door een aantal musea. Grappig is de gracht die nergens heenloopt, maar waar je bootjes kunt huren om heen en weer te roeien…..

Afgesleten zijn we rond half zeven weer terug bij Sam en Panter. ’s Ochtends breken we op en rijden we dwars door de stad (gelukkig niet in de oude smalle straatjes beland!) naar de oude Romeinse stad Italica. Veel mozaïeken en een groot stadion. Veel meer verweerd dan wij in Griekenland en Turkije gezien hebben. De zitplaatsen zijn nauwelijks meer als zodanig te herkennen. We zien een mooie film hoe het leven er vroeger uitzag.

’s Middags rijden we terug naar de kust. In de buurt van Barbate hebben we een camping uitgezocht, maar daar vluchten we weg. Wat een deprimerende wereld in rijtjes onder de dennen op een paar kilometer van het strand….. We belanden in de vissershaven van Barbate. Daar ligt een camperplek met zicht op de haven met camperservice en daar ging het ons eigenlijk om. Na de dagen in Sevilla moeten we even verversen. Het regent de hele nacht en ’s ochtends super slecht nieuws uit Hoogezand. Een voetbalvriend van Frans is overleden. Dan ben je toch ver weg!

We rijden door langs de kust. Vlak voor Tarifa stoppen we op camping Torre de la Pena. We vinden een prachtig plekje met uitzicht op zee. Een mooie ruwe zee met enorm veel windsurfers. Het is hier door de harde wind en hoge golven een echt surfersparadijs.

Het is een leuke kleine camping met aan zee een bar met restaurant. Prachtig uitzicht op zee bij het eten en spot goedkoop. 3 gangen voor 14 euro per persoon inclusief een drankje! En dan ook nog 30% korting omdat we op de camping verblijven…..

Wat betreft eten… Sam heeft ontdekt hoe hij bij het eten van Panter in zijn kattenkennel kan komen. Allerlei tactieken van blokkeren met de poezenmand, achterin zetten, etc. werken niet. Dus Frans in de weer met het dichtplakken van de kattenkennel. Een oude wijndoos moet uitkomst brengen…. Slim is Sam wel, in de kennel ligt een oude handdoek en door de handdoek naar voren te trekken had hij toch weer succes. Dus handdoek is nu ook verwijderd…. Nu is het wachten op dat hij naar ons toe komt met het karton (of met de hele kattenkennel) om zijn nek…..

De volgende dagen genieten we van zon, strand en zee. We hebben uitzicht op de kust van Afrika, zo’n 16 kilometer aan de andere kant, en het is prachtig weer. We zitten lekker buiten in het zonnetje, wandelen langs het strand met Sam. Bewonderen de activiteiten van kitesurfers, windsurfers, planksurfers, etc. ’s Avonds genieten we van prachtige zonsondergangen en de lichtjes van Marokko.

Fascinerend hoe dicht dit bij ons is. Op het strand ligt een kapotte opblaasbare boot. Of hier vluchtelingen mee gekomen zijn? Ook hier heeft men te maken met bootvluchtelingen en het loopt helaas niet altijd goed af.
Ondertussen heeft Frans het druk met de Olympische Spelen. Fijn dat we op een plek staan waar hij het kan volgen.

De zee gaat behoorlijk te keer en het strand is bij vloed heel smal. Frans komt bijna in het nauw als hij Sam uitlaat. Sam vindt het fantastisch, Frans iets minder…..

Vrijdag 16 februari fietsen we naar Tarifa. Fietsen langs de grote weg is niet echt een lolletje, het verkeer raast je aan alle kanten voorbij. In Tarifa fietsen we langs de boulevard. Ook hier veel surfers. In de haven (bewaakt gebied waar je niet zomaar in mag lopen) zien we de boten richting Marokko aankomen en vertrekken. Het kasteel van Guzman El Bueno steekt boven de haven en stad uit. Vooral het uitzicht over de zee richting Marokko is fantastisch.