We zijn weer thuis! Experiment overwinteren achter de rug. Is het bevallen? Volmondig YES, maar wel met de nadruk op het reizen in de winter. Overwinteren op dezelfde plek in volgebouwde camping ‘straatjes’ ….. Nee, dat is niets voor ons. Maar het reizen zelf, in een zalige warme omgeving, de gezellige steden en dorpjes, prachtige kusten en rustige stranden, het voorjaar in aantocht met de bloeiende fruitbomen……. Ja, zeker voor herhaling vatbaar. Er is nog zoveel meer te zien en te beleven….. Gaan we zeker nog eens doen!
Nog even terug naar het laatste stukje van onze reis. Zondag 11 maart rijden we Frankrijk binnen. Weg is de rust en we komen midden in de drukte van de Franse snelwegen. Tegen zeven uur zijn we er zat van en we rijden de snelweg af naar Saint Paul Trois Chateaux. Een leuk oud stadje en we eten op sjiek in het centrum. Wel weer even wennen aan de prijzen na Spanje…. Het regent de hele nacht en we rijden we in een miezerige grauwe wereld over de tolwegen naar Les Menuires. Vlak voor we er zijn gaat de regen over in lichte sneeuw. We hebben er gelukkig niet echt last van in de steile klim (27 kilometer) naar boven. De camperplek is bomvol! Achteraan is er nog net een plekje vrij naast een caravan. De auto mag een stukje opzij en wij passen er keurig in. We staan! We gaan met Sam omhoog het dorp in. Met de lift. Allemaal heel spannend voor Sam die echt plezier in de sneeuw heeft.
SNEEUW!!! Het heeft de hele nacht gesneeuwd en er ligt zeker 20 centimeter verse sneeuw. Voordat we de piste op kunnen moeten we eerst ons zonnepaneel sneeuwvrij maken. Dat is nog niet zo simpel zonder trap….. Er zijn te weinig stroompalen voor alle campers, en de kachel draait wel op gas, maar gebruikt voor de ventilator stroom…. We hebben niet veel stroom nodig maar onder deze weersomstandigheden is het toch prettig dat we later een stroomaansluiting kunnen delen met een medecamperaar (we hebben een splitter bij ons en gooien om de beurt een muntje in de stroompaal). Als we de piste opgaan sneeuwt het nog steeds en het zicht is erg slecht. Wij zijn mooi weer skiërs en onder deze condities is er voor ons niet veel lol aan. We stoppen dan ook vroeg. Voor morgen is prachtig weer voorspeld.
Yes, helemaal goed. Het is inderdaad fantastisch weer als we wakker worden. Snel de piste op en genieten. Richting St. Martin de Belville waar het in verhouding rustig is. Prachtige afdalingen waaronder onze favoriet Jeruzalem.
We skiën over de bergkam naar Meribel en willen door naar Mottaret. Dat mislukt. We kunnen daar alleen via een enorme omweg komen en daar is het eigenlijk al te laat voor op de dag, wordt lastig op tijd terugkomen. Dus skiën we via een omweg weer terug naar onze kant van het dal.
Lekkere late lunch in de zon boven op de berg. Het is echt een fantastische dag! Langzaamaan skiën we weer terug naar Les Menuires en genieten nog even na op een terrasje.
Rond vijf uur zijn we weer terug bij de camper. Daar is het feest! Onze buurman is 81 geworden (skiet nog steeds!) en viert dit met een BBQ. Life accordeon muziek en zang…. Kortom een gezellige bedoening….
De volgende ochtend zijn we vroeg wakker. De voorspellingen zijn erg slecht. Er komt een berg sneeuw aan en we willen weg zijn voordat het begint. De lucht is zwart/grijs en we besluiten direct te vertrekken. Bij het inpakken hebben we even de luikjes dicht om te voorkomen dat Panter ontsnapt. Daardoor kan hij even niet bij zijn kattenbak en hij beloont ons met een forse poep op de mat van Sam. Brrrrrrrr…. Maar goed. Opruimen, schone hoes om de mat en wegwezen. Berg naar beneden. We hebben goed gekozen want als we beneden zijn begint het noodweer. Het hoost en het waait verschrikkelijk. We besluiten over de tolweg verder te rijden. In dit weer is er niets aan om fraaie landelijke routes te rijden. Voordeel is dat het lekker opschiet. Bij Nancy rijden we de file in en we besluiten te stoppen. Bij Pont a Mousson zoeken we de camperplek aan de Moezel op. ’s Avonds lekker eten bij de Italiaan.
Dan breekt onze laatste dag van deze reis aan. We rijden via Luxemburg. Dat is even leuk tanken! In plaats van € 1,51 in Frankrijk voor een liter diesel betalen we nu € 1,01 In Duitsland is het eerste stuk vervelend rijden. Het regent hard en de weg is afwisselen 2 en 3 baans en het is druk. Bij Keulen rijden we de file in. Er is niets aan de hand maar er zijn gewoon te veel auto’s…. Pas na Botrop wordt het rustiger, maar dan begint het te sneeuwen. Grote dikke vlokken natte sneeuw. Het is koud, zo’n 2 graden en het waait nog steeds een storm. Vervelend rijden. Het laatste stuk klaart het wat op en het is zowaar droog als we Nederland binnenrijden. Om zes uur rijden we ons erf op. Na 3 maanden reizen en 7621 kilometer zijn we weer THUIS!
Woensdag 28 februari verlaten
we Granada. Het is droog met een voorzichtig zonnetje. Ondanks de slechte
voorspellingen besluiten we omhoog te rijden naar de Siërra Nevada. 29 kilometer bochtjes
over een brede weg. Het waait enorm en hoe hoger we komen hoe erger het wordt.
Op 2000 meter
hoogte rijden we de sneeuw in. Langs de kant van de weg zien we de zomerse
strandverkopers met horloges, tassen, etc. nu met handschoenen, mutsen en
sleetjes langs de weg staan…Bij het dorp Pradollano rijden we vast. We mogen
niet verder en iedereen staat langs de weg geparkeerd. Het is heel erg koud,
het waait een storm en de lucht is zwart. Het voorspelde noodweer komt eraan
(vandaag en vooral morgen zal er bijna een meter sneeuw vallen….)
Geen weer om
te skiën en wij gaan snel weer naar beneden. We willen binnendoor langs de
Alpujarras rijden (zuidelijke kant Siërra Nevada). Een prachtige weg. Eén bocht
al bocht met fantastisch uitzicht. We stoppen voor de lunch in een dorpje. Een
verrassend groot restaurant en druk! We eten de dagschotel (bonensoep) en een
kaastortilla voor 14 euro. Onder het eten is het gaan regenen en het houdt niet
meer op. Zicht is weg, dus het heeft geen zin om verder door de bergen te
rijden. Terug naar de snelweg en naar de kust richting het oosten. Bij Castell
de Ferro stoppen we in de regen op een campercamping aan de kust. We zijn het
aangekondigde noodweer niet ontlopen.
Het blijft regenen, regenen en nog eens
regenen. Verder dus richting Almeria. De Costa del Plastic…. Wat een ellende…
Kilometer na kilometer plastic kassen zover het oog reikt….
Het hoost nog
steeds en de vooruitzichten voor dit deel van Spanje zijn ook niet goed. We
besluiten door te rijden naar Valencia. Een hele rit, 500 kilometer.
Tegen
19:00 uur rijden we de camperplek La Marina in El Saler op (9 kilometer buiten
Valencia). Een grindbak tussen een natuurpark/strand en de snelweg. Prima plek
om Valencia te bezoeken. Bushalte voor de deur, dus de volgende morgen de stad
in.
25 minuten later lopen we het centrum in naar de Mercado Central. Een
overdekte markthal in een prachtig oud gebouw. Groente, vis, vlees en nog veel
meer. Ook heel veel lekkere dingen. Jammer dat we niets mee kunnen nemen.
Blijft niet veel van over als we er de hele dag mee rondsjouwen. Wel even
genieten van een bakje verse aardbeien. Ze smaken al lekker naar de zon!
Aan de
overkant van de markthal ligt de La Lonja. Een laat gotisch gebouw (zijdebeurs)
met een prachtige zaal met gedraaide zuilen.
Verder richting de kathedraal. We
worden verrast door de vuurwerkshow van de Fallas, het jaarlijkse feest wat van
1 tot en met 19 maart gevierd wordt. Iedere dag wordt rond twee uur ’s middags op
het centrale plein een vuurwerkshow gegeven. Het gaat om geluid, ritme en
effect. Horen en zien vergaat je. De hele stad dendert en smoked na….
De
kathedraal valt ons wat tegen. Een prachtige koepel maar verder een
allegaartje. Bovendien worden we (on)aangenaam verrast door een orgelrepetitie
met zang…. Ook hier vergaat horen en
zien ons….We vluchten het bijbehorende museum in en worden daar wel weer
aangenaam verrast door mooie renaissance schilderijen.
Dan spreekt een
Valenciaan ons aan. Jullie moeten naar het paleis van Marques de Dos Aquas! Een
over de top Barok/Rococo paleis. Schitterend van lelijkheid. Binnen is het
keramiekmuseum gevestigd. We zien mooie toonkamers en zowel oud als modern
keramiek (Picasso).
Inmiddels aardig overvoerd met indrukken slenteren we door
de stad. Toevallig kunnen we een blik werpen (de bewaker was net even weg) in
het Colegio del Patriarca. Een eenvoudige kerk/zaal met prachtige fresco’s.
Nu
hebben we het echt gehad en het is tijd voor de voetjes omhoog bij een drankje
en wat tapas. Dan snel de bus naar de camper en met Sam lekker nog even op het
strand uitwaaien.
Volgende dag opnieuw met de bus naar de stad. Het is zaterdag
en het is druk!
Eerst naar de Marcado do Calon. Een mooie gietijzeren
overkapping met eronder een markthal met kleding, sieraden en andere prullaria.
Het is druk in de stad en iedereen bereid zich voor op feest! Veel mensen zijn
verkleed voor de Fallas en maken muziek.
Wij lopen via de Arena en het
treinstation naar het centrum.
Iedereen is op weg naar een goed plekje voor de
vuurwerkshow. Wij kijken op afstand toe. Rookbommen met kleur en wat een
herrie!!!
Nog enigszins daas van de herrie en de rook lopen we door naar het
Museum de la Seda, het zijdemuseum. Valencia was vroeger de stad van de zijde
handel. Museum zelf valt tegen, wel mooi de werkkamer met de getouwen.
Lunch op
het plein met tapas en dan op zoek naar de San Nicolas kerk. Uiteindelijk komen
we via een achteraf steegje in een fantastische kerk. Van onder tot boven
beschilderd met fresco’s van levensgrote figuren uit de Bijbel. Het gebouw zelf
is romaans, de fresco’s barok/renaissance. Heel bijzonder!
We slenteren terug
door het centrum. Wat een drukte! Alle terrasjes, kroegjes, alles is vol. Onderweg zien we een prachtige muurschildering....
We
lopen naar museum Almudin. Een oude graanschuur met prachtige ingetogen
schilderingen.
Terug naar de bushalte komt ons een feestparade tegemoet met
praalwagens, muziekbands, dansgroepjes en straattoneel. Leuk om te zien dat de
hele parade gewoon tot stilstand komt om een groepje mensen met Down syndroom
rustig foto’s te laten maken met de paarden….
Tijdje leuk om naar de parade te
kijken, maar dan toch maar door naar de bus…. Die niet komt….. Pas na ruim een
uur komt er eindelijk een bus. Om kwart over acht zijn we thuis. Sam en Panter
zijn niet blij met ons. Snel uit en eten geven en dan zelf ook even het dorp in
om wat te eten. Paella!
Na 2
dagen Valencia hebben we het wel weer even gehad met de stad. We kijken naar de
weersverwachtingen en zoeken een camping uit aan het strand vlak onder Cambrils
bij Mont-roig Bahia. Tom voert ons dwars door Valencia. Gelukkig is het zondag
en niet zo druk als gisteren! In een wat miezerig weertje rijden we door een
saai landschap. Pas na de Ebro delta wordt het landschap weer wat bergachtig en
wat aantrekkelijker. Camping Oasis Mar in Mont-roig Bahia is net een paar dagen
open en er is dus nog plek genoeg. We vinden een topplek pal aan het strand.
Over het strand lopen we met Sam naar het dorp. Mooie huizen pal aan het
strand. Mooi plekje om te wonen zo aan zee. Hoewel ik denk dat je hier zomers
niet moet zijn…. Ook een mooie ruwe zee. Wordt voor Frans weer slapen aan de
snelweg.
De komende dagen genieten we van zon, zee en strand.
Panter in actie
Panter ligt lekker te zonnen.... Moe van alle avonturen van afgelopen nacht. Toen we Sam nog even uitlieten om 12 uur 's nachts glipte Panter er van door en vond onze pogingen om hem te pakken te krijgen een spannend spelletje.... Met een zaklantaarn rond de campers in ruste... werd ons niet door iedereen in dank afgenomen....
Eigenlijk wilden
we nog een weekje skiën maar het skiweer in de Franse Alpen is niet geweldig. Wij
zijn mooi weer skiërs dus we besluiten lekker nog een paar dagen in de zon te
blijven en van de lente te genieten. Uiterlijk 20 maart moeten we terug in
Nederland zijn, terug naar de winter als we de berichten moeten geloven. De
weersvoorspelling voor de Franse Alpen geeft goede ski condities op 13 en 14
maart, dus zondag 11 maart verlaten we met pijn in ons hart ons mooie plekje
aan het strand. We rijden richting de Franse grens, op weg naar de Franse
Alpen, met Tom op tolwegen vermijden.
Veel bruggen getuigen nog van de strijd om de onafhankelijkheid in Catalonie.
We komen langs prachtige wegen, maar het
schiet niet echt op. Het laatste stuk dus toch maar via de tolweg. Spain
goodby!
SNEEUW!!! Het heeft de hele nacht gesneeuwd en er ligt zeker 20 centimeter verse sneeuw. Voordat we de piste op kunnen moeten we eerst ons zonnepaneel sneeuwvrij maken. Dat is nog niet zo simpel zonder trap….. Er zijn te weinig stroompalen voor alle campers, en de kachel draait wel op gas, maar gebruikt voor de ventilator stroom…. We hebben niet veel stroom nodig maar onder deze weersomstandigheden is het toch prettig dat we later een stroomaansluiting kunnen delen met een medecamperaar (we hebben een splitter bij ons en gooien om de beurt een muntje in de stroompaal). Als we de piste opgaan sneeuwt het nog steeds en het zicht is erg slecht. Wij zijn mooi weer skiërs en onder deze condities is er voor ons niet veel lol aan. We stoppen dan ook vroeg. Voor morgen is prachtig weer voorspeld.
Yes, helemaal goed. Het is inderdaad fantastisch weer als we wakker worden. Snel de piste op en genieten. Richting St. Martin de Belville waar het in verhouding rustig is. Prachtige afdalingen waaronder onze favoriet Jeruzalem.
We skiën over de bergkam naar Meribel en willen door naar Mottaret. Dat mislukt. We kunnen daar alleen via een enorme omweg komen en daar is het eigenlijk al te laat voor op de dag, wordt lastig op tijd terugkomen. Dus skiën we via een omweg weer terug naar onze kant van het dal.
Lekkere late lunch in de zon boven op de berg. Het is echt een fantastische dag! Langzaamaan skiën we weer terug naar Les Menuires en genieten nog even na op een terrasje.
Rond vijf uur zijn we weer terug bij de camper. Daar is het feest! Onze buurman is 81 geworden (skiet nog steeds!) en viert dit met een BBQ. Life accordeon muziek en zang…. Kortom een gezellige bedoening….
De volgende ochtend zijn we vroeg wakker. De voorspellingen zijn erg slecht. Er komt een berg sneeuw aan en we willen weg zijn voordat het begint. De lucht is zwart/grijs en we besluiten direct te vertrekken. Bij het inpakken hebben we even de luikjes dicht om te voorkomen dat Panter ontsnapt. Daardoor kan hij even niet bij zijn kattenbak en hij beloont ons met een forse poep op de mat van Sam. Brrrrrrrr…. Maar goed. Opruimen, schone hoes om de mat en wegwezen. Berg naar beneden. We hebben goed gekozen want als we beneden zijn begint het noodweer. Het hoost en het waait verschrikkelijk. We besluiten over de tolweg verder te rijden. In dit weer is er niets aan om fraaie landelijke routes te rijden. Voordeel is dat het lekker opschiet. Bij Nancy rijden we de file in en we besluiten te stoppen. Bij Pont a Mousson zoeken we de camperplek aan de Moezel op. ’s Avonds lekker eten bij de Italiaan.
Dan breekt onze laatste dag van deze reis aan. We rijden via Luxemburg. Dat is even leuk tanken! In plaats van € 1,51 in Frankrijk voor een liter diesel betalen we nu € 1,01 In Duitsland is het eerste stuk vervelend rijden. Het regent hard en de weg is afwisselen 2 en 3 baans en het is druk. Bij Keulen rijden we de file in. Er is niets aan de hand maar er zijn gewoon te veel auto’s…. Pas na Botrop wordt het rustiger, maar dan begint het te sneeuwen. Grote dikke vlokken natte sneeuw. Het is koud, zo’n 2 graden en het waait nog steeds een storm. Vervelend rijden. Het laatste stuk klaart het wat op en het is zowaar droog als we Nederland binnenrijden. Om zes uur rijden we ons erf op. Na 3 maanden reizen en 7621 kilometer zijn we weer THUIS! 
