Reisblog Frans en Mathilde: Terug van de Noorkaap, Deel 11, Zweden

Het is zondag 3 september als we bij Haparanda Zweden inrijden. We hebben in onze Duitse reisgids een mooi plekje aan de kust gevonden. Als we aankomen is het een troosteloos en verlaten strandje met een kinderspeelplaats. Een vergeten lekke strandbal is triest symbool voor het einde van de zomer. Gauw terug naar Kalix. Daar hebben we een camping aan de rivier in het dorp gezien. Het seizoen sluit hier half augustus dus de camping is eigenlijk al dicht. We moeten ons melden in het Hotel in het dorp. Voor mijn wandelschoenen het laatste tochtje. Einde seizoen en end of life….

Het is opnieuw koud geweest vannacht en er ligt een dikke mistlaag over de rivier. Voor we vertrekken lopen we naar de kerk van Kalix. Een mooie gestuukte kerk met houten dakpannen en een aparte klokkentoren.

We willen langs de Botnische golf rijden, maar er is maar 1 weg. Een brede 3-baans weg (afwisselend 1 of 2 rijstroken per rijrichting). 110 km door de bossen. Niets te zien, niets aan….. Bij oud Lulea slaan we af naar Gammelstads Kyrkstad. Een voor ons totaal onbekend fenomeen. In het midden een 15e eeuwse granieten kerk, een aparte witte klokkentoren en daar omheen 408 kleine rode houten huisjes. Kerkgangers uit het omringende gebied bouwden hier huisjes om te overnachtten (kerkgang was bij de wet verplicht, afhankelijk van de afstand: 0-10 km iedere week, 10-20 km eens in de twee weken en 20-30 km eens in de drie weken). De kerk heeft een met schitterend houtsnijwerk versierde preekstoel. Het kerkdorpje zelf wordt nog steeds gebruikt voor kerkelijke- en sociale bijeenkomsten.

Het is inmiddels prachtig weer en we rijden naar de camping van Lulea voor een vroege stop. Op deze luxe “First Camp” krijgen we een mooi plekje aan het water. Stoeltjes buiten en zitten!

De volgende ochtend is het iets minder mooi, maar we pakken de fietsen om de stad in te gaan. Zo’n 10 km door het bos, langs het fjord en de buitenwijken van Lulea. Centrum oogt best gezellig met een lange winkelstraat en een aantal overdekte winkelcentra. We bekijken de vrij moderne kerk. Er wordt mooi orgel gespeeld, dus dat maakt het weer bijzonder.

Woensdag 6 september. Foute boel! Frans is door zijn knie gegaan en kan amper lopen. Verplichte rustdag! We kijken Vuelta en werken de weblog bij. En... zien een prachtig hondje!!!!

Als we de volgende ochtend koffie willen zetten is het gas op. Dus op weg naar Pitea voor gas. We kunnen zowel de propaan fles laten vullen als onze lpg tank, dus we zijn weer helemaal vol. Buiten Pitea ligt opnieuw een kerkdorp. Minder mooi dan Gammelstad.

Bij Javre zoeken we een parkeerterrein aan de jachthaven. Prima overnachtingsplek. Regen en wind als we wakker worden. Het is koud! We rijden naar Skelleftea. Opnieuw een kerkdorpje ditmaal aan de rivier. In de stromende regen kijken we rond. Veel huisjes hebben hier een tweede verdieping.

De kerk staat hier iets verder van het kerkdorp en we worden rondgeleid door een toevallig aanwezige gids. Prachtige houten beelden, waaronder een madonna uit de 12e eeuw. We rijden het binnenland in naar Boliden waar goud gewonnen wordt. Het museum is (definitief) gesloten dus rijden we door naar de Linbana kabelbaan. Ooit een 63 km lange kabelbaan voor het vervoer van gouderts. Onderweg zien we talloze vervallen palen langs de weg staan. Tot voor een jaar kon je een 13 km lang traject met deze kabelbaan afleggen. We bezoeken beide stations. De constructie uit 1942 is indrukwekkend om te zien.

Bij Enebacken zoeken we een parkeerplaats op voor de nacht. Regen en nog eens regen! We vervolgen onze rit langs de rivier de Vindelalv. Bij de stroomversnellingen de Mandseleforssen stoppen we. Een aantal eilandjes in de rivier zijn door middel van hangbruggen met elkaar verbonden. Sam en Frans proberen een klein stukje…

Door naar Umea, waar we het Vasterbottens museum bezoeken. We treffen een zeer bijzondere tentoonstelling. ‘I had a dream’ Zwart-wit foto’s van allerlei bekende en onbekende mensen met daarnaast een korte tekst waar zij van dromen…. Indrukwekkend en soms kippenvel. Verder zien we de oudste ski’s (3500 v.Chr.!) en veel andere curiositeiten.

We rijden naar het centrum van Umea, parkeren bij het station en gaan de stad in. Leuk centrum, prachtige tuin bij de haven en ook hier een (vr)eetfestijn. Wij belanden in een gezellige kroeg voor een drankje en een hapje (Frans een fejitaschotel en ik een super caesarsalade).

De camperplek bij het station blijkt een zeer rumoerige…. Racende auto’s, keiharde muziek en veel verkeer…. Daarnaast komt de regen weer met bakken uit de lucht. Kortom de volgende ochtend zijn we helemaal in de stemming om een flink stuk naar het zuiden te rijden. De Hoge Kusten is ons doel. Een soort klein Zwitserland met een liefelijk landschap van heuvels en fjorden.

Via Ornskoldsvik (mooie kerk) rijden we naar Docksta en vinden weer een prima plekje op een parkeerplaats. Eerste stop de volgende ochtend is de kerk van Nordringa met een prachtig interieur.

Daarna rijden we een rondje over het schiereiland langs smalle weggetjes en mooie vergezichten.

Terug op de snelweg een lunchstop bij de Hoge Kustenbrug bij Hornobergeret, de langste hangbrug van Zweden. Dan via de snelweg door naar Stockholm en dinsdag 12 september rijden we rond 3 uur ’s middags Langholmens Husbilcamping op.

De camping ligt op een eilandje onder een brug op ongeveer 3 km van het oude centrum van Stockholm. Het weer is inmiddels helemaal opgeknapt. We zitten nog even in het zonnetje buiten! ’s Avonds lopen we het centrum in. Leuke smalle straatjes met veel winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. Gezellig druk, doet haast een beetje Italiaans aan. We eten een (dure) hamburger en lopen weer terug.

De volgende ochtend een vroege start met de fiets Stockholm in. De knie van Frans is nog steeds niet goed dus we gaan aan sightseeing doen. We hebben een 48 uur Stockholm pas. Eerst de hop on hop off bus in. Twee uur lang dwars door Stockholm. Leuk, maar het verkeer in Stockholm is een ramp!

Snel een broodje en hup de rondvaartboot op. We zitten lekker buiten. Vooral het eerste uur is erg leuk en mooi. Veel mooie moderne architectuur, bruggen, oude gebouwen, etc. Ook een sluis om van de Botnische Golf naar het meer rond Stockholm te komen.

We zijn achterop de boot toch wel heel koud geworden. Dus na de rondvaart bezoeken we nog de Jacobs Kyrka (hier hadden we de fietsen geparkeerd) en dan gauw terug naar Sam en Panter. Even opwarmen! Volgende ochtend opnieuw op de fiets de stad in. Het mooie weer is weer afgelopen en het is buiig. We beginnen in het Vasa museum. Hier wordt een 17e eeuwse boot tentoongesteld die na 333 jaar onder water te hebben gelegen weer gelicht is (een soort Batavia, maar dan origineel).

Als we buiten komen regent het dus we schieten het naastgelegen Nordiska museum in. Alles over leven en tradities van de Zweden vroeger en nu. Leuk om doorheen te lopen en een prachtige verzameling textiel!

Op de fiets terug het centrum in naar de Storkyrkan Stockholm Kathedraal. Mooie intieme kerk met veel goudwerk.

Dan op naar het Koninklijk paleis. We bezoeken de Koninklijke appartementen, de Bernadotte verblijven, de gastenverblijven, de Staatszaal, de paleiskerk en de schatkamer.

Dan is het 5 uur, alles gaat dicht en hebben we het wel gehad. Terug naar de camping! ’s Ochtends een voorzichtig zonnetje! We hebben nog een paar uur van de 48 uur pas, dus op naar de stad. Eerst naar het zijde museum. In een woonblok midden in de stad bevindt zich op de tweede en derde verdieping een weefstudio/fabriek voor prachtige jacquardweefsels. Tot 1974 werd hier productie gedraaid. Nu uitsluitend nog in gebruik om bekleding voor antiek meubilair en behang te restaureren. Super om te zien!

Daarna door naar Skansen, het openlucht museum. Een enorm complex. In een aantal oude gebouwen vertellen ‘bewoners’ in oorspronkelijke kledij over het leven van toen. We blijven veel langer dan gedacht, zeker omdat er ook nog een hele dierentuin omheen is.

Rond 5 uur zijn we weer in de stad en fietsen nog even door de winkelstraten. Als het begint te regenen stoppen we bij een ‘strand’tent voor een drankje. Ik moet tekenen voor een glas wijn!!!!! Voel me gelijk jaren jonger……

’s avonds nemen we afscheid van Stockholm met een zalig Italiaans etentje. We raken in gesprek met de eigenaar en dat blijkt een Serviër te zijn… maar het was prima Italiaans! Zaterdag 16 september rijden we in het zonnetje de E20 op richting Orebro. We stoppen bij slot Gripsholm. Een prachtig suikertaart kasteel met mooie interieurs uit verschillende periodes. Vooral prachtig bewerkte en beschilderde plafonds, lambrisering, deuren en muren. Daarnaast 5000 portretten! En een schitterend klein theater.

Na een lekker stuk appeltaart met vanille saus in het slotpaviljoen rijden we door een liefelijk, maar ook wel saai, landschap. Bestemming is Hallefors waar we overnachten bij een prachtig in het bos gelegen vakantiehuis van familie. We worden wakker in de stralende zon met op de achtergrond het geluid van vogels. Na de drukte van Stockholm een zalige rust.

We blijven niet te lang hangen want we hebben afgesproken in Tidaholm bij onze voormalige buurvrouw. Naar mate we verder naar het zuiden rijden wordt het landschap iets minder bosrijk en zien we weer meer doorkijkjes over de heuvels en landerijen.

Na een super gezellig intermezzo rijden we maandagochtend 18 september weer weg uit Tidaholm. We willen nog even kijken bij de kerk in Habo. Bij binnenkomst in de kerk worden we overweldigd door het prachtige geschilderd interieur. Werkelijk fantastisch!