Zondag 16 juli vertrekken we van Runde met nog steeds een forse wind die aan de camper plukt als we de smalle hoge brug naar het vasteland oprijden.
Op de boot van Hareid naar Sulesund raken we in gesprek met een Noor (had net bijna zijn spiegel eraf gereden… het blijft een smalle bedoeling op die veerboten…) Hij overtuigt ons dat we echt de Trollstigen moeten rijden, een spectaculaire reeks steile en smalle haarspeldbochten naast een waterval ter hoogte van Runde maar dan een 100 km het binnenland in. Eigenlijk waren we dat niet van plan, maar toch… we laten ons ompraten. Ondanks het wat troosteloze weer is het eerste deel van de rit mooi. In het Stordal stoppen we bij een Rosenkirke. Prachtig beschilderd interieur. Eenvoudig, naïef, maar heel bijzonder.
Dan door op een smalle, drukke weg naar de Trollstigen. Bussen, campers, caravans…. Op de bijrijderstoel zweef ik meer boven de berm (als die er is…) dan de weg. Eenmaal op de hoogvlakte is het erg mistig en het regent.
Maar we hebben mazzel. Bij het uitzichtpunt bovenaan de Trollstigen breekt net even het zonnetje door. We zien waar we naar beneden moeten, maar of ik daar blij van wordt? We zien in een haarspeldbocht een bus en auto klemzitten….
Terug bij de auto trekt het weer dicht en we rijden in dichte mist naar beneden. Gelukkig maar 1 lastige tegenligger, een vervelende Duitse camper die niet aan de kant wil gaan. Frans lost het mm voor mm knap op! Of het de omweg waard was? Seen it, done it! We overnachten op een grote parkeerplaats bij Andalsnes en de volgende ochtend rijden we in regenachtig en koud weer de Atlantische route met zijn beroemde bruggen.
Een mooie scherenkust, maar door het slechte weer rijden we snel door naar Kristiansund. We vinden een plekje op de gratis camperplek bij de museumwerf in het centrum. De oude werf zelf is prachtig. Mooi om de oude boten en droogdokken in hun oude (gerestaureerde) staat te zien.
Kristiansund zelf stelt niet zoveel voor. We maken een rondje en lopen weer terug om te ontdekken dat een Duitser het nodig vindt om zijn buscamper in onze deur te parkeren. Een gesprek blijkt onmogelijk (ongeveer ik wil hier staan en jullie zijn vervelend…), dus we blinderen die kant maar, zodat we niet op hun bord hoeven te kijken… Opnieuw laat het weer te wensen over als we wakker worden. In stromende regen rijden we weg.
Hoe blond kun je zijn deel 7, een blonde Tom en nog blondere bestuurders
Snelweg vermijden en een mooie alternatieve weg naar Trondheim. Dat dachten we Tom gevraagd te hebben. Tom beslist anders…Wij komen er iets te laat achter en zijn al te ver doorgereden. Door de fjorden en de bergketens zijn er maar weinig noord – zuid verbindingen…. Vandaar opnieuw Opdal en dan toch de grote weg naar Trondheim. Een mooie route, maar een gigantische onbedoelde omweg….
In Trondheim hebben we mazzel. We vinden een plekje op de camperplek in het centrum, welliswaar een betaalde plek (er zijn ongeveer 15 gratis plekken waar je maximaal 24 uur mag staan), maar we staan. De volgende ochtend zijn we minder blij. Om 7 uur worden we wakker met het geluid van een cirkelzaag naast onze camperdeur! Een timmerman is aan de slag in de naastgelegen creche. Gevolg is wel dat we om 9 uur kunnen doorschuiven naar een gratis plek.
Dat geregeld lopen we de stad in. Eerst maar naar de Nidaros Kathedraal, waarvan het oudste delen al dateren van 1100. Trondheim (of Nidaros) was toen de hoofdstad van Noorwegen. Een imposant gebouw waarin romaans, gotische, en klassieke elementen met elkaar vermengd zijn.
We hebben een combi ticket gekocht, dus we mogen ook de kroonjuwelen van het Noorse koningshuis bewonderen, evenals een wapenmuseum met een indrukwekkende tentoonstelling over Noorwegen in de 2e WO. Tot slot bezoeken we het aartsbisschoppelijk paleis. Van oorsprong eigenlijk een oude vesting, die nu gedeeltelijk weer is opgegraven.
Na al dit fraais eerst maar eens in de stad gekeken en wat gegeten. Alles is zo belachelijk duur (15 euro voor een broodje bij een foodtruck!) dat we uiteindelijk maar bij de Burger King een broodje halen (ook 15 euro, maar nu voor 2 broodjes met een drankje). Het oude centrum van Trondheim ligt aan de rivier de Nidelva, waar oude pakhuizen en werven staan. Dit is een leuk stukje. Mooi gerestaureerd.
Behoorlijk afgesleten lopen we terug naar Sam en Panter in de camper. Het is prachtig weer geworden en we ‘genieten’ volop van het geen plek spektakel op de camperplek. Er zijn altijd wel wachtenden voor de gratis camperplekken (wachtrij) maar er zijn altijd optimisten die gewoon het terrein oprijden en vervolgens dus ergens moeten draaien….
De volgende ochtend maken we plaats. Het is prachtig weer en onze eerste stop boven Trondheim zijn rotstekeningen bij Hell. Het moeten volgens de beschrijving ongeveer de mooiste van Noorwegen zijn, maar het is nauwelijks aangeven en een modderpaadje brengt ons bij inderdaad prachtige rotstekeningen van rendieren.
Volgende stop is een kerk bij Alstadhaug. Een stenen kerk met een prachtig ingetogen interieur met oude fresco’s.
Na een lunch met een view op de parkeerplaats van de kerk rijden we door naar camping Osen. Een prachtige rit naar de kust, door bossen, langs een rivier, meertjes, watervallen, etc. Op de camping vinden we in de ‘Nederlandse hoek’ een prachtig plekje met uitzicht over het fjord.
Vrijdag 21 juli worden we wakker op het mooiste plekje van de camping! We hadden de tip voor deze camping van een vriendin (bedankt!!!), wiens zus hier al jaren komt…. Daar blijken we dus niet naast te staan. Er staat nog een caravan tussen…. We kregen de tip alleen als we geen vissers waren…. Het schijnt echt een top vis locatie te zijn voor zalm, zeeforel en andere bijzondere vissoorten. Wij mogen mee genieten als we tot 2 maal toe voorzien worden van zalige zelfgerookte makreel. Echt super! Zo lekker en vers!
Het is echt een fantastisch plekje met vrij uitzicht over het kleine haventje en het fjord.
We besluiten een paar dagen hier te blijven en lekker te genieten van het mooie weer. Er is van alles te zien met bootjes die binnenkomen en weer vertrekken en vis die schoongemaakt wordt (soms in gigantische hoeveelheden). Zondag pakken we de fiets en gaan een stukje fietsen. Mooi zonnetje, maar al snel voelen we nattigheid. Regen! De zon blijft schijnen dus we rijden nog even door tot de brug, maar de lol is er snel af. Harde regen en ineens een donderslag… onweer. Gauw terug naar de camping. 's Avonds een prachtige zonsondergang!
Maandag 24 juli is het weer tijd om verder te trekken naar het Noorden en midden Noorwegen te verlaten.
